Natuurrijk ontspannen in Graubünden
Artikelindex
Wellness in de bergen? Het kan in Graubünden. Naast skiën kun je in het Zwitserse kanton ook heerlijk ontspannen in diverse hotels en kuuroorden. Kristie Raaijmakers ging voor Puur op reis naar Zwitserland. Maakte een treinreis, genoot van een hamam, ontdekte hoe heerlijk de berglucht kan zijn, sprak met een plant en maakte haar eigen zalf.
Arosa: Wellness in een voormalig kuuroord
In een door woeste bergen omringd keteldal, daar waar de wegen ophouden, ligt Arosa. Een voormalig kuuroord. Zonder doorgaand verkeer, is dit de ideale plek om de rust op te zoeken. Zeker in de herfst, wanneer er weinig toeristen zijn. Nu wordt Arosa nog van zijn buur Lenzerheide gescheiden door hoge bergtoppen, maar vanaf december zorgt de nieuwe kabelbaan ervoor dat je binnen drie minuten van het ene naar het andere dorp kunt gaan.
Alleen al door de treinreis naar Arosa verdwijnt de dagelijkse sleur ver naar de achtergrond. In Chur, waar de treinreis start, waan je je nog in een stadstrammetje wanneer de trein zich over kleine rails door drukke straten manoeuvreert. Dat verandert al snel, als je eenmaal de hoofdstad van Graubünden verlaten hebt. Terwijl de rode wagons over het spoor denderen, door tunnels en over bruggen, heb je de kans om achterover te leunen. Het stukje spoor tussen Chur en Arosa is slechts 26 kilometer lang, maar kent duizend meter hoogteverschil. De reis duurt ongeveer een uur, maar dat is geen minuut te lang. De vergezichten over begroeide hellingen, met hier en daar wat verdwaalde houten huisjes, en verder weg woeste bergtoppen, maken het tot een aangename rit. Het riviertje Plessur klettert onder je door als de trein over het wereldberoemde Langwieser-Viadukt rijdt. Slapen in de trein omdat ik vannacht om 3.30 uur mijn bed al uit moest om de vlucht naar Zürich te halen? Geen haar op mijn hoofd die daaraan denkt. Ik zak nog eens lekker achterover in mijn stoel en kijk uit de grote ramen. Met gesloten ogen genieten kan ik deze week nog genoeg.
Oase in een berg
We bereiken Arosa, op 1800 meter hoogte. Ik adem eens diep in. Op deze hoogte is de berglucht niet alleen droog, maar door het gebrek aan doorgaand verkeer ook bijzonder schoon. Niet voor niets dat Arosa een lange geschiedenis heeft als kuuroord. En kuren kun je er nog altijd. Nadat ik ben ingecheckt in het met vijf sterren bekroonde Tschuggen Grand Hotel, begeef ik me naar Bergoase. Een aangename warmte komt me tegemoet als ik in badjas en stoffen slippertjes de wasserwelt binnenga. Het helderblauwe water steekt af tegen het lichtgrijze graniet. "Allemaal afkomstig uit de regio", vertelt Spa Manager Margarethe Schütz me later. Bijzonder aan de Bergoase is dat deze is gebouwd in de berg. Bovenop de berg staan zeilvormige constructies met veel glas, die zorgen voor een gedoseerde lichttoevoer. Zijn de luiken 's avonds opengeklapt dan kijk je tijdens het kuren tegen de donkere sterrenhemel aan.
Langzaam loop ik het 38 graden warme water in. Ik ga steeds iets dieper het gecombineerde binnen- en buitenbad in. Daarmee bega ik eigenlijk al meteen een fout, al voelt dat op dat moment nog niet zo. Terwijl de warme waterval buiten op mijn schouders klettert, heb ik uitzicht over besneeuwde bergtoppen in de verte. De koude buitenlucht kan me niet deren, het water houdt me wel warm. Maar wanneer ik daarna nog gebruik wil maken van de andere baden, is het wel de kou die het onaangenaam maakt. Hetzelfde geldt voor de douche, waar je verschillende seizoenen ervaart met geur- en lichteffecten, én koud water. Bibberend over mijn hele lichaam grijp ik dankbaar naar een voorverwarmde handdoek. Snel - voordat de handdoek aan warmte verliest - verlaat ik de wasserwelt. Even later strek ik me opgelucht uit op het houten bankje in een van de sauna's. Daar lukt het me wel om weer op te warmen. Met gesloten ogen geniet ik van de rust en de warmte. Als afsluiter is een koude douche dan wel weer welkom.
Alternatief voor een spiermassage
Lees hoe de reis van Kristie verdergaat in Lenzerheide.
Heilzaam Lenzerheide
Na een bezoek aan Arosa, neem ik de trein terug naar Chur om me door de Postbus naar Lenzerheide te laten brengen. De bochtige weg naar boven, voert de bus door kleine dorpjes en langs met bloemen behangen chalets. Bij een van de bushaltes zit een groepje schooljeugd op een muurtje. Arm in arm zingen ze giechelend: 'When I’m gone, you’re gonna miss me when I’m gone'. Als ik terugdenk aan het uitzicht over Graubündens hoofdstad dat ik enkele minuten daarvoor nog had, weet ik dat ik de bergen inderdaad ga missen als ik weer thuis ben.
Gedachten in het doucheputje
Middenin Lenzerheide, tegenover het busstation, ligt hotel Schweizerhof. Het familiehotel bestaat al meer dan honderd jaar. In 2005 is de oude tennishal omgebouwd tot de grootste hamam van de Alpen. "Zonder wellness ben je tegenwoordig nergens als hotel", vindt Claudia Züllig, die samen met haar man het hotel runt. De Zwitserse architect Max Dudler ontwierp de hamam. In de verwarmde, modern ogende marmeren ruimte zijn verschillende kleinere ruimtes voor de oosterse reinigingsrituelen. Middenin pronkt een grote verwarmde buiksteen. Een regendouche geeft het startschot voor het reinigingsproces. Mijn doel is om al mijn gedachten in het doucheputje te laten verdwijnen, maar dat lukt nog niet direct. De andere reinigingsrituelen helpen daar wel aan mee, merk ik al snel. Eerst is er de Sogokluk, een stoomkamer van 40⁰C, daarna volgt de Lif/Kese waar je jezelf kunt scrubben en inzepen met olijfzeep. De Sicaklik, een klein warm zwembad en de Bingül, een stoomkamer van ruim 45⁰C, sluiten de rituelen af. Ik laat alles over me heenkomen en geniet vooral van het lome gevoel dat me overvalt.
Tussen elk reinigingsritueel door rust ik even op de buiksteen, waar ik wegzak in mijn dagdromen. Van oorsprong is de hamam Oosters en heeft vaak een koepeldak met glazen 'olifantogen' die licht doorlaten. Niet in Lenzerheide. De hamam in hotel Schweizerhof heeft gewoon een gesloten dak. Het grootste deel van het jaar is het dak toch bedekt met sneeuw. In het plafond zijn kleine lichtjes verwerkt, die af en toe van kleur veranderen. Door de kiertjes van mijn oogleden hebben die het speelse effect van een caleidoscoop.
Zwitserse bergkruiden voor het gezicht
's Middags heb ik een gezichtsbehandeling geboekt bij de hamam. Een kleine vrouw met een vriendelijk gezicht laat me plaatsnemen in de behandelkamer. Heerlijk ingestopt onder een warm dekentje neemt ze mijn gezicht onder handen. "Lig je lekker", vraagt ze op fluistertoon. Ik kan niet anders dan tevreden hummen. Mijn huid wordt behandeld met producten van Feuerstein, gemaakt van planten en kruiden die in de Zwitserse bergen groeien. De uitgebreide reiniging, het stomen met lavendelgeur en het reinigen van mee-eters, het draagt allemaal bij aan een verzorgd gezicht. Wat genot betreft valt het echter allemaal in het niet bij de gezicht-, nek- en schoudermassage die ik aan het eind van de behandeling krijg. Ik zak weg in het zachte bed, maar door de rol onder mijn knieën en alle zachte stof om me heen, lijk ik wel te zweven. Ik ben helemaal in het hier en nu. Geen nare of prettige gedachte die me nu nog kan afleiden van de zachte maar tegelijkertijd krachtige aanrakingen. Zo zen als ik nu ben, heb ik me nog nooit gevoeld.
Praten met planten
Later trek ik met Rosemarie Kuhn de natuur in om mijn eigen heilzame zalf te maken, met kruiden en planten die we zelf plukken. Rosemarie biedt deze excursie aan voor kinderen en volwassenen als een meditatief uitje. Ze vertelt: "We geloven dat alles leeft en daarom vragen we aan de plant: 'Ben je bereid om voor mij een heilzame zalf te worden?' Als de plant 'ja' antwoordt, mag je hem plukken." Ze zegt het met een glimlach, maar bij ieder plantje dat ze even later plukt, hoor ik haar de vraag stellen. Ik volg. Voor het eerst in mijn leven stel ik een vraag aan een plant. Op het antwoord heb ik maar niet gewacht.
Lekker voor thuis
"Het effect van de planten en het tinctuur dat we later toevoegen, wordt versterkt door het idee waarmee we de zalf gemaakt hebben", legt Rosemarie uit. Bij een picknicktafel vanwaar we uitzicht hebben over Lenzerheide en de bergen die eromheen liggen, gaan we de ingrediënten samenvoegen. Er gaat olijfolie, boter en bijenwas bij. Vijf minuten houden we het boven een theelichtje in blik, totdat het kookt en uiteindelijk druppelen we er nog wat mandarijntinctuur bij. Door een zeefje gieten we de vloeistof in een potje en langzaam maar zeker stolt mijn eigengemaakte heilzame zalf. Het mandarijntinctuur moet rustgevend zijn. Dus als ik thuis ben en terugverlang naar de rust van Graubünden, heb ik altijd mijn zalf nog.
Zelf naar Graubünden?
Op de onderstaande websites kun je meer informatie vinden:
- Graubünden Toerisme (link: nl.graubuenden.ch)
- Zwitserland Toerisme (link: myswitzerland.com)
- Swiss Travel Systems (link: www.swisstravelsystem.com)
Swiss International Air Lines vliegt dagelijks vier keer van Amsterdam naar Zürich v.v.. Informatie en reservering: www.swiss.com.
