Korte break in eigen land: ontdek Stein
Met de zomerse temperaturen van nu hoef je voor een lekker weekendje weg helemaal niet naar het buitenland. Sterker nog, ook in Nederland hebben we heerlijke plekjes voor een actieve, en culturele minitrip. Dat ontdekten mijn dochter en ik in het Limburgse Stein.Wij dwaalden door de Botanische Tuin bij kasteel Elsloo en doken in de geschiedenis in het Streekmuseum. Met (klein)kinderen kun je een bezoek aan het Steinerbos niet overslaan waar je op de plas kunt roeien en kanoën. Dat doen wij niet. Wij gaan kajakken vanuit Meers. Maar eerst... op de fiets.
Fietsen door stein
Onze reis door de gemeente Stein begint in Elsloo, waar we op het terras van Kasteel Elsloode planning voor de komende twee dagen doornemen. De fietstocht die voor vandaag op de agenda staat begint met een lunch op het terras van Brouwerij de Fontein, naast de kasteelruïne van Stein. Na de rondleiding door eigenaresse Lonneke Brouns stappen we op de pedalen en trappen de drie kilometer terug naar Elsloo om eerst de geschiedenis in te duiken in het leuke Streekmuseum waar we nog net kunnen aanhaken bij de rondleiding.
Hoe loopt die Maaskanterroute nou?
Met het routeboekje in de hand gaan we na een uurtje toch echt op weg voor het fietsen van de Maaskanterroute. Volg ik normaal mijn autonavigatie die me heerlijk vertelt waar ik moet afslaan, nu moeten we het hebben van wat onze ogen op papier zien. De lange route is 27 kilometer, de verkorte versie 19. We hebben nog geen idee welke versie we nemen omdat we dat ook laten afhangen van onze zin, en wat we onderweg tegenkomen.
In de routebeschrijving staat ook een alinea over ‘Woodhenge’, een cirkel van 15 boomstammen die er verbrand uitzien, maar die in werkelijkheid tussen de 1400 en 1700 jaar oud zijn. De bomen kwamen onder het grind vandaan bij afgravingen in Stevensweerd en zijn, als symbool van de kracht van moeder natuur, als nieuw monument in een cirkel in de Meerser Koegriend geplaatst. De exacte locatie staat niet niet aangegeven en in eerste instantie fietsen we dan ook vrolijk de verkeerde kant uit. Bij navraag horen we dat we terug moeten om bij café De Witte Börstel in Meers linksaf te slaan, het heuveltje op en dan naar rechts. Bingo. In volle pracht staat daar de boomcirkel, die we tijdens de kajaktocht de volgende dag ook vanaf het water zullen zien.
De naam 'Witte Börstel' heeft overigens niets met een borstel of bezem te maken, zo horen we, maar met de witte, borstelige snor van een vorige uitbater. Dorpsgenoten gingen nog even een biertje drinken bij 'de witte börstel'.
We vervolgen onze weg langs het Julianakanaal en pikken de routedraad weer op. Dat gaat een kilometer of tien prima, maar door wat opbrekingen, wegomleggingen en het ontbreken van routebordjes krijgen wij het voor elkaar om de route weg kwijt te raken. Gelukkig staan er langs de weg vier stoere mannen met fietsen die hun bepakking onder de snelbinders proppen. Ze zijn bekend in de omgeving en weten ons het juiste pad naar de lichtbreker te wijzen, het kunstwerk waar we al een poos naar op zoek zijn. Sterker nog, na wat overleg fietsen ze gezellig even mee want twee van hen hadden het ook nog nooit gezien en het is maar een kleine omweg. Zo komen we, met zijn zessen, aan bij De lichtvanger van Piet Berghs.
Het loopt inmiddels al tegen de avond dus we besluiten we de route niet verder te rijden en terug te fietsen naar kasteel Elsloo. De zon breekt de wolken met een verbluffende stralenkrans. Volgens de navigatie op onze telefoon (ja, die hebben we maar even gebruikt), kunnen we het in een half uur fietsen. Er is echter zoveel moois te zien onderweg dat we geregeld afstappen om er een foto van te maken. De koeien en kalfjes in de wei bekijken ons met lodderige ogen. Ze hebben geen interesse in de omgeving en de mooie lucht boven hen. Zij hebben slechts aandacht voor de lekkere graswereld onder hun poten. Geef ze eens ongelijk. We komen aan bij kasteel Elsloo waar we de fietsen parkeren en aanschuiven op het terras waar we vervolgens culinair in de watten worden gelegd. De avondwandeling door Elsoo sluit een heerlijke dag Stein af.
Een avontuurlijke kajaktocht
Vooraf hadden we al gelezen dat er, spannend, kleine stroomversnellingen zouden zijn. Omslaan zit niet direct in de planning, maar goed. Dat zien we dan wel. De spanning blijkt later echter niet te zitten in de stroomversnellingen, maar in de lage waterstand.
We vertrekken vanaf het heuveltje achter De Witte Börstel. Het is een half uurtje vroeger dan afgesproken maar vanwege het overvolle terras gaat het drankje niet lukken. Dan maar eerder de boot in. Er is al iemand van kano en rafting Maastricht aanwezig. De instructie die we krijgen is kort en duidelijk: “Je kunt niet zinken, en de boot ook niet, maar omslaan kan wel. Trek in dat geval de boot naar de kant. Laat hem leeglopen en kajak vervolgens weer verder. De route van zo’n tien kilometer ligt tussen Nederland en België en aan het eind van de tocht ga je aan de Belgische kant aan land, neemt het veerpontje en fietst dan vanaf Berg aan de Maas terug naar Meers. Succes!”
Juist. Maar eerst moeten we die kajak in het water zien te krijgen en dat blijkt een hele klus. We sleuren het groene gevaarte tientallen meters door het zand en proberen een plekje te vinden waar we allebei aan boord kunnen stappen. Een paar pogingen (en applaus van twee mannen aan de kant) later zitten we er in peddelen we onze eerste slagen in de Grensmaas. Je hoeft in ieder geval niet bang te zijn om overvaren te worden: alle beroepsvaart gaat door het Julianakanaal.
Uitstappen, duwen en trekken
We kajakken er vrolijk op los, tot we bij de eerste stroomversnelling komen. Dan begint het avontuur. De grote stenen liggen bijna boven water en net als alle andere kajakkers voor ons, komen we vast te zitten. Er is maar één mogelijkheid om los te komen: uitstappen en over de glibberige stenen schuifelen met de kajak op sleeptouw met als risico een nat pak. Op zich met die hitte niet zo'n punt. Het puntje is dat we bij alle acht stroomversnellingen moeten uitstappen, de kajak trekken en dan moeten proberen er weer in te komen. Na de derde keer zijn we dat gezeul en gekluun wel een beetje beu. Maar goed, uitstappen en stoppen is geen optie, dus we zetten onze schouders nog eens onder de peddel en roeien gestaag door. Het stuk van de route met aan weerszijden stapels stenen vinden we wat saai. Als we even later op een kudde wilde paarden stuiten maakt dat de minder spannende omgeving weer goed.
Twee uur en een aantal keer de slappe lach van al dat gedoe later zijn we echt moe. We leggen de peddels in de boot en laten ons zachtjes dobberen. We schatten dat we er op deze manier nog wel een uurtje over zullen doen. Ach, we hebben geen haast. Dan doemt na een half uurt in de verte aan de rechterkant van de oever bebouwing op. Dat geeft nieuwe energie en als jonge honden peddelen we het laatste stuk. Dit moet het eindpunt zijn! En jawel. Na de bocht doemt het bord ‘Kajakkers hier afstappen’ op. Met onze laatste krachten sleuren we de kajak de hoge walkant op. Als dat gelukt is nemen we de veerpont en maken de miniovertocht terug naar Nederland. Even uitblazen op het Terras Maasoever en dan met de klaarstaande fietsen via route 45 terug naar Meers. Ook nu genieten we weer van het prachtige landschap met koeien, dorpjes en uitzichten. Terug in Meers parkeren we de fietsen. Het weekendje zit er op en we zijn klaar om naar huis te gaan, maar niet nadat we toch nog even het nu rustige terras van De Witte Börstel uitproberen. En die spierpijn die we de voor de volgende dag hadden verwacht? Die valt honderd procent mee!
Wandelen in Stein
Er zijn prachtige wandelingen te maken in Stein. Wij maakten 's avonds een wandeling door Elsloo en hadden er nog wel een dag bij willen hebben om ook overdag een van de uitgezette wandelroutes te proberen. Terug naar Stein dan maar, want ze hebben er ook een mooie camperroute.
Meer over Stein.
Eten en drinken in Stein
