Ierland... verborgen juwelen ontdekt!
Artikelindex
Of ik de Hidden Gems, de verborgen juwelen van Ierland wil ontdekken in Carlow, Kilkenny, Waterford, Wexford en Wicklow? Natuurlijk. Een beetje schatgraven is altijd leuk. Ik neem spa en schop mee en ontdek al snel dat je in Ierland helemaal niet zo diep hoeft te spitten om prachtige pareltjes te vinden. De meeste liggen zelfs gewoon aan de oppervlakte. Ik neem het vliegtuig naar Dublin waar ik me aansluit bij drie collega-journalisten voor een twee uur durende reis naar het zuiden, waar we het ene na het andere G’tje zullen vinden.
Groen Iers landschap
Het landschap, de natuur, de uitzichten... ze variëren van geweldig tot overweldigend! En het is er groen. Heel veel kleuren groen. Het lijkt wel of een schilder alle tinten groen die er zijn heeft uitgesmeerd over het Ierse landschap. Maar zo groen kan het alleen maar zijn als het vaak regent, en dat deed het tijdens de wandeling op de Blackstairs Eco Trails in Killedmond. Gewapend met paraplu en regenjas gaan we op stap met Mary White. Ze vindt haar passie in het behouden van de natuur en het rondleiden van mensen over deze trail. Mary weet echt alles over planten en vertelt over de geneeskrachtige en eetbare soorten. Zoals de ‘Pennyworth’, een plantje in de vorm van een vrouwenhand dat op nog maar weinig plekken in de wereld voorkomt, maar hier uitbundig groeit. Ze laat ons een blaadje van een andere plant proeven en vertelt dat deze goed is voor de maag. Dan breekt de hemel echt open en Mary gebruikt het moment dat we schuilen onder de bomen om ons te wijzen op Tom Duff Hill, een natuurgebied dat dankzij de strijd van Mary niet is opgeofferd voor de mijnbouw. De benodigde 150.000 pond, nodig om een geoloog en advocaat te betalen, werd opgehoest door Mary en haar medestanders. Wanneer het weer wat droger is gaan we verder en vertelt Mary over de vele eikenbomen in het gebied: “De eik is geen inheemse boom, maar werd ruim vijfhonderd jaar geleden gepland om de eikenhouten dakdelen van de kapel in Oxford te vervangen. Het dak werd opgegeten door kevers. Niet alle bomen hoefden hiervoor gebruikt te worden en zo komt het dat sommige eiken hier al zo’n vierhonderd jaar oud zijn.”
Prachtige witte bloemetjes trekken onze aandacht. “Niet plukken hoor”, waarschuwt Mary. “De bloemetjes zijn van de toverfeeën, de fairy’s. Als je ze plukt dan gaat er iemand dood.” Onze wandeltocht duurde twee uur, maar voor de liefhebbers kun je, met of zonder gids of met een wandelkaart, tochten maken die een hele dag duren. “Ze slaan dan een tentje op en genieten van de rust. En ik zeg altijd: neem de volgende dag mee naar huis wat je van huis hebt meegenomen. Leave no trace”, besluit Mary.
Net zo snel als het begon te regenen, gaat ook de zon weer schijnen. Deze combinatie zet de Black Stairs Mountains, waar het gebied haar naam aan ontleent, in een bijna mystieke nevel. We drinken nog een kopje thee bij Mary en Robert voor we op weg gaan naar de volgende Gem: de graftombe van een wel heel bekende geestelijke.
Sint Nicolaas
In Jerpoint Park in Kilkenny verrassen Maeve en John O’Connell ons met heerlijke scones. Het landgoed, eind 17de eeuw gebouwd door de Earl of Balmour is in de loop de jaren fors opgeknapt en gemoderniseerd, maar in de vensters zit nog steeds het originele glas. “Dat moest ook wel, want Jerpoint is onderdeel van de Heritage Conservation in Ierland verbouwd en er zijn strikte regels voor verbouwingen”, vertelt Maeve. Op het landgoed leven zo’n 145 schapen, die allemaal geschoren en bij elkaar gedreven moeten worden. Hoe dat gaat laat John zien, samen met zijn speciaal daarvoor getrainde Border Collie. En dan gaan we naar het graf van de geestelijke op het kerkhof dat onderdeel is van Jerpoint Park. En bekend is hij: we staan voor de graftombe van niemand minder dan Sint Nicolaas. “Een van de drie tombes”, lacht John. “Maar natuurlijk is dit het echte graf".
Onderdeel van Jerpoint Park is ook de middeleeuwse stad uit de 12e eeuw, waarvan de restanten in verrassend goede staat zijn. Het is een echte toeristische attractie en de bordjes vertellen alles over de geschiedenis ervan.Het landgoed wordt doorkliefd door de rivier Nore, een van de wildste rivieren van Europa. “Vroeger was de rivier vervuild, maar tegenwoordig zwemt er weer volop vis." We nemen afscheid van John, zijn vrouw en natuurlijk de stoere hond. Ons wacht een nieuwe Gem.
Reacties