Stoppen tijdens het sporen in Graubünden
Sporen in Graubünden is niet alleen reizen, maar ook uitstappen in een van de vele leuke dorpjes en stadjes. Zoals in St. Moritz, begin- en opstapplaats van de Moonlight Express en hét mondaine Franse skicentrum waar de ‘rich and famous’ zich vermaken. Maar ook voor de minder rich and famous heeft het stadje, dat kleiner is dan verwacht, genoeg te bieden. Hotel St. Moritz bijvoorbeeld. Ook al slaap je niet in een van de mooi verbouwde kamers, lunchen op het terras is ook al een hele ervaring. Het uit 1907 stammend hotel is vaak verbouwd en een schoolvoorbeeld van ecologisch en verantwoord ondernemen. Met de 16 aardsondes die ruim 200 meter de grond ingaan en de zonnepanelen op het dak wekt het hotel meer energie op dan het verbruikt. De keuken maakt zoveel mogelijk gebruik van locale ingrediënten, en de smaken zijn puur en eerlijk. De pasta die ik hier at moet nog overtroffen worden!
Cool hotel
Om bij het hotel te komen moet je wel even in de buidel tasten: het ligt boven op een bergtop en is te bereiken via een kabelbaan. Daarvoor moet je wel 50 euro betalen, maar alleen al de rit naar boven is de moeite waard. Eenmaal op de top is het helemaal genieten geblazen. Het uitzicht, het hotel en niet te vergeten het iglodorp met ijshotel en ijsbar achter hotel St. Moritz bieden genoeg voor een paar uurtjes prima vermaak. Overigens een bijzonder beeld, zo'n ijsbar in het zonnetje en mensen in strandstoelen in de sneeuw. In het ijshotel vind je naast een paar 'coole' slaapkamers ook een binnenbar én sanitaire voorzieningen. Hoef je in ieder geval niet naar buiten.
Vanaf het terras van het hotel St. Moritz is het ook genieten van de vele parasailers. Aangetrokken door de geweldige thermiek gaat er bijna elke minuut wel een de berg af. En wil je niet meer met de lift maar liever op de lange latten naar beneden dan hoef je ze alleen maar onder te binden. De piste begint naast het terras!
Poschiavo in Valposchiavo
De meest zuidelijke vallei van Graubünden is Valposchiavo met vele kleine dorpen, gehuchten en boerderijen. Valposchiavo ligt tegen de Italiaanse grens en de Italiaanse invloeden zijn duidelijk merkbaar in taal en keuken. Het traject van de Rhätische Bahn dat zich langs de hellingen van de bergen slingert maakt deel uit van het UNESCO werelderfgoed. Wij stoppen in het stadje Poschiavo, dat zo'n 3500 inwoners heeft. Tijdens de rondleiding bezoeken we onder meer de Santa Maria Assunta kerk die net buiten het dorp staat. Een imposante trap leidt naar de hoofdingang. Binnen worden we verrast door de prachtige schilderingen en fresco's. 's Avonds is het dorp één grote proeverij. Er zijn verrassend veel restaurantjes en eetgelegenheden waar je alle lokale specialiteiten kunt proberen. Het is vandaag 'Vrouwendag' en alle dames krijgen bij binnenkomst in een restaurant een bloem aangeboden. Heel toevallig krijgt onze groep een bloem van... de zoon van Romeo, die in Poschiavo blijkt te wonen. Hoe leuk is dat!
Scuol (Engadin)
Dit stadje van ruim 2500 inwoners staat bekend om 20 geneeskrachtige bronnen die hier ontspringen. Het bronwater wordt ook gebruikt in de spa. De eerste treinen reden al in 1913, maar pas door de komst van de skiliften in de jaren 60 werd het gebied ook voor wintersporters interessant. En je begrijpt dat toeristen erg enthousiast zijn door de aanwezigheid van een wellnesscomplex met natuurlijk bronwater én een makkelijk bereikbaar groot skigebied 'om de hoek'.
De smaak van ijzer
We krijgen een rondleiding van architect Peter Langenegger die ons alles vertelt over de geschiedenis van Scuol. "De stad kent 3 centra: het commerciële deel, het hoge historische deel en het lage historische deel. De scheiding tussen het hoge en lage deel is de voormalige hoofdstraat die van Milaan naar Innsbruck loopt. Vanwege de ligging in de open vallei was Scuol het kruispunt voor verkeer van west naar oost, en over de passen van noord naar zuid. De oorspronkelijke bewoners werden 'Rat' genoemd. De Rattichan Railway, die hier al vanaf 1913 reed, werd later de Rhatische bahn."
Overal in Scuol vind je fonteintjes met vaak twee soorten bronwater. En die verschillen proef je: uit de ene kraan kan smaakloos water stromen terwijl uit het kraantje 10 centimeter verder water met een heftige ijzersmaak komt.
Opvallend zijn witte huizen die in het lage deel van het dorp liggen. Volgens Langenegger nog een invloed van de etrusken. De huizen zijn opvallend gedecoreerd met een techniek die scraffitto heet en in de 17e eeuw veel werd gebruikt. Met deze techniek maakten kunstenaars met pen en penseel tekeningen in een natte gipslaag die op de huizen werd aangebracht.
Tip: Loop ook eens over de brug, je hebt dan een mooi uitzicht over Scuol en de kerk die op een rots staat.
