Barbarij in het Bardomuseum
Eind 2012 arriveer ik bij het Bardomuseum in Tunis zoals heel veel anderen. Ons toeristenbusje houdt halt voor de hoofdingang, we trekken langs de kaartverkoop en mogen ons vervolgens in stilte verlekkeren aan de archeologische kunstschatten, die in het nationale museum van Tunesië staan en liggen tentoongespreid. Na het bezoek maken we allemaal virtueel een diepe buiging voor het talent van toen.
Nu is alles anders. Op woensdag 18 maart 2015 maakt talent plaats voor terreur. De naam Bardomuseum staat niet langer synoniem voor verrukking over de beroemdste verzameling Romeinse mozaïeken ter wereld, maar voor verdriet over de zoveelste vorm van barbarij.
Geen enkel land verdient zoiets, maar Tunesië zeker niet. De terreurdaad, bedoeld om het proces van democratisering te ontwrichten, mag niet tot succes leiden. En zal dat ook niet, getuige de krachtige reactie van de overheid. Als ook toeristen besluiten om niet te zwichten voor de barbaarse daad, en op zoek blijven gaan naar de schatten van Tunesië, wordt de droom van de Arabische Lente levend gehouden. En ik? Ik zal proberen binnenkort weer aan het loket van het Bardomuseum te staan.
