Dicht en open, licht en donker, stilte en lawaai

25 oktober 2013 - Amerika - Road 66 dagen

2.5 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Onze road 66 door de VS heeft ons al langs prachtige, stille, natuurrijke, maar ook lawaaierige plekken geleid. We hebben niet helemaal de route gevolgd die we gepland hadden. Maar waar we aan de ene kant dingen missen, komen we aan de andere kant op plekken die niet op de lijst stonden. Maar waar we zeker geen spijt van hebben dat we er geweest zijn.

Ons 'antivriesbeleid' brengt ons naar Nevada. We pikken de Hoover Dam en Boulder City mee en besluiten om door te rijden richting Californië. Las Vegas laten we nog even links liggen. Aan het eind van deze maand hebben we daar een paar bijzondere activiteiten gepland, dus die stad staat nog op de agenda. Onze route gaat deels over route 66 en we besluiten om te overnachten op een camping die aan route 66 ligt. Het blijkt een erg rustig stukje van de historische route te zijn, dus kunnen we op ons gemak wat gekke foto’s te maken. Liggend op route 66 tijdens onze road 66. Toepasselijker kunnen we het niet maken.

Even omrijden

En zo nemen we vanaf route 66 de afslag naar het Joshua Tree National Park. Stond niet op de lijst, maar nu we er toch zijn…Via de noordkant komen we bij het park. En jawel, Een gesloten ingang. Niet vanwege de shutdown, maar omdat de weg is weggespoeld. Omrijden dus, zo’n 25 mijl. Dat doen we braaf en de beloning is groot: het park is een verrassende verzameling van de bijzondere Joshua Trees, cactussen, aparte bomen, gele, zwarte en bruinige rotsen. We rijden van het ene landschap in het andere. Een bocht, en alles is weer anders. Omdat het al wat later is zoeken we een plekje op een van de campgrounds. En daar, tussen rotsen, bomen en cactussen, is het stil. Doodstil. En donker. We zien een hemel met duizenden sterren. Met een warm vest aan zitten we doodstil onder de sterrenhemel tot de nachtelijke kou ons uiteindelijk de camper indrijft.

Glitter en glamour

Vanuit de stilte maken we de overgang naar een wereld vol licht, lawaai, glitter en glamour. We zijn in Los Angeles. Ja, we hebben DE letters gefotografeerd. We hebben een verschrikkelijke ‘Hollywood’ tour gemaakt. Verschrikkelijk, omdat de chauffeur duidelijk zijn laatste ritje van de dag maakte, het koud werd en het ons eigenlijk geen barst interesseert dat om ‘die hoek de schoorsteen van Tom Cruise te zien is.’ Maar als je dan toch toerist bent moet je het ook echt zijn…Yes, mevrouw Lohan, we weten nu in welk bosje je je autocrash had! En we kiezen voor nog meer kabaal: Universal Studio’s. Waar echt en nep naadloos in elkaar overlopen. Waar attracties gesloten zijn vanwege verbouwing voor Halloween, en open om ze te ervaren. We gaan naar shows, die veel applaus krijgen van een enthousiast publiek. Er is lawaai en licht. Overal. De hele tijd.

Wat je wilt kun je vinden
Amerika is net één groot park. Elke hoek is weer anders. Achter elke bocht heb je weer een ander vergezicht en belevenis. Dingen zijn dicht en open. Je hoort stilte en lawaai. Ziet licht en donker. Wat je ook zoekt, het is altijd binnen handbereik. Heerlijk. Nog 4 weken!