Cultureel erfgoed Italië in gevaar
Vorige week werden er brokstukken van de plafondschildering in de Zaal van de Wolvin in het Italiaanse Kamergebouw opgeveegd door het personeel. De Allegorie van Rome, in 1884 geschilderd door Ignazio Perricci op het 14-meter hoge gewelf van de ceremoniezaal, zou door de warmte zijn losgekomen. De werkelijke reden blijkt een gebrek aan normaal onderhoud en controle. En dat geldt voor bijna het hele cultureel erfgoed van Italië.
Rome
In Rome zijn toeristen er al getuige van geweest dat stukken travertijn de afgelopen jaren al van het Colosseum, van de oude stadsmuur en laatst ook van de Trevifontein, bekend uit de film La Dolce Vita vielen. Meer dan opvegen en de lokale plaats afzetten, gebeurt er niet echt omdat Italië kampt met een structureel geldgebrek om normaal onderhoud te plegen aan het enorme aantal historische gebouwen. Laat staan dat er geld is voor dure restauratiewerken.
Pompei
De archeologische opgraving in Pompei werd het symbool van de verloedering van het cultureel erfgoed. Nadat twee jaar geleden het huis van de gladiatoren instortte en daarna nog een paar minder belangrijke gebouwen afbrokkelden, trok men aan de bel en vanuit de Europese Commissie kwam financiële steun. Maar liefst 105 miljoen kwam beschikbaar voor de nodige restauratie in Pompei.
Colosseum
Voor het Colosseum werd privégeld gevonden. De eigenaar van schoenenmerk Tod's, Diego Della Valle, betaalt 25 miljoen voor de restauratie. In ruil voor het recht het Colosseum te gebruiken voor reclamedoeleinden. De restauratie is overigens nog niet begonnen, want diverse organisaties verzetten zich tegen de sponsoring, zodat het nog wachten is op een juridische uitspraak.
Voor de restauratie van Pompei en het Colosseum, respectievelijk goed voor 2 en 5 miljoen bezoekers per jaar, is dus geld gevonden, maar voor veel andere gebouwen blijft het armoe troef. Voor de historische winkelgalerij Galleria Vittorio Emanuele II uit 1865, vlakbij de Dom in Milaan, is het nog zoeken naar financiering. Vorige maand werd de nodige restauratie geraamd op 200 tot 300 miljoen euro. Ook daar brokkelt regelmatig een stuk trap, plafond of muur af en moet het winkelend publiek zigzaggend om de afzettingen heen lopen.
Als Italië zijn cultureel erfgoed niet beter beschermt, riskeert het zelfs dat de Unesco een aantal plaatsen schrapt van de Werelderfgoedlijst, waar Italië (met 47 plaatsen) nu nog bovenaan prijkt.