Obstakels...maar niet op de weg
En weer is er een maand voorbij en zijn we een maand dichter bij ons doel: een campertrip van twee maanden door het westen van de Verenigde Staten. En hoe dichterbij het doel komt, hoe merkwaardiger het is om te ontdekken dat ik eigenlijk toch helemaal niet weg kan.
Want toevallig zijn er toch nog een paar reizen gepland de komende maanden. Waardoor ik minder tijd heb om alles netjes en afgerond achter te laten. Zucht.
En ach, de hond. Ik ga haar zo missen want ze gaat altijd mee in de camper. En al blijft ze goed verzorgd thuis, gek is het wel. Snif.
Ook al zijn de kinderen prettig volwassen en redden ze zich prima, het is best gek om zo lang en zo ver van ze weg te zijn. Wat als er iets gebeurt? Oef.
En, bijna vergeten: mijn glutenvrije- en vleesloze dieet. "Hoe ga je dat eigenlijk doen?" vroeg iemand me van de week. Nou schijnt het dat de VS een glutenvrij paradijs is. Maar ook daar moet ik me nog in verdiepen. Welke supermarkten verkopen glutenvrije producten? Waar kun je lekker glutenvrij uit eten? Want je kookt natuurlijk niet iedere dag in de camper. Soms wil je simpelweg lekker aanschuiven en de afwas aan een ander overlaten.
Ja, dat weggaan is nog niet zo eenvoudig. En twee maanden weg gaan kan heel lastig zijn. En dan de tijd die door je vingers slipt terwijl je nog zoveel moet doen en je je afvraagt of het allemaal wel goed zal gaan.
Maar zoals ik in een eerdere column al schreef, hoe jammer is het als je later moet zeggen 'wat zonde dat ik me door mijn obstakels heb laten weerhouden'.
Want hoe leuk is ons plan en hoe leuk is het camperen, zo merkten we deze week toen we weer even met ons eigen oude barreltje, sorry, campertje op stap gingen. Instappen, rijden en gaan. Nou ja, gaan. Zuchtend en proestend kruipt hij over de wegen. Een heuvel is bijna een onneembaar obstakel en constant worden we ingehaald door meewarig kijkende automobilisten. Mmm, dat maakt het idee dat we straks met een nieuw modelletje camper op pad kunnen toch wel heel aantrekkelijk!
Dus, tenzij er echt iets heel ergs aan de hand is, besteed ik lekker geen aandacht meer aan dat gejammer in mijn hoofd. Weg met die obstakels, die niet op de weg liggen. Verder dus met de checklist, waarop nog een aantal zaken staan die vanaf hier geregeld moeten worden. Zoals het 'iets' in Las Vegas. En natuurlijk wordt het ook zo langzamerhand tijd om 'definitief' een globale route te bepalen. Ja, nog maar een paar maanden te gaan. Kom maar op met die roadmap.
