Bram van der Vlugt is ideale 'meneer Green'
"Zolang ik kan denken, lopen, praten en onthouden blijf ik spelen”, antwoordt de 81-jarige Bram van der Vlugt op de vraag of hij er ondertussen nog niet aan denkt om te stoppen. En stoppen doet hij nog lang niet. Integendeel. Van der Vlugt is, samen met acteur Oren Schrijver, vanaf oktober te zien in het stuk ‘Op bezoek bij meneer Green’.
Producent Erwin van Lambaart vindt Bram van der Vlugt de ‘ideale meneer Green’. “Ik heb eerder met hem samengewerkt in het stuk ‘On golden pond’, en wilde hem dolgraag ook voor dit stuk. Niemand anders kan de rol zo spelen als hij. En zoals schrijver Jeff Barons hem bedoeld heeft.”
Tegengas
Van der Vlugt hoefde dan ook geen auditie te doen voor de rol. Tegenspeler Oren Schrijver moest dat wel. Lambaart: “Veertien mannen hebben auditie gedaan voor de rol. Ze waren allemaal goed, maar het was al heel snel duidelijk dat het Oren moest worden. Vanaf het eerste ogenblik was er chemie tussen de twee spelers.” Regisseur Bruun Kuijt vult aan: “Het stuk is meer dan je tekst opzeggen. Het moet kloppen. Je moet het voelen. Bram heeft iets ondeugends en dat heeft Oren ook. Dat herkenden ze in elkaar. Ze kunnen samen enorm dollen, maar zijn daarnaast zijn ze beiden zeer gedreven en professioneel.”
Oren voegt toe dat hij er eerst erg onder de indruk van was om met Van der Vlugt te spelen. “Ach, hou toch op”, interrumpeert deze terwijl hij zijn jongere collega bij de arm pakt. “Kijk, ik kan wel gaan zitten met een houding van ‘ik ben ouder, dus luister maar naar mij want ik weet alles al’, maar dat zou belachelijk zijn. We dragen dit stuk samen. We zijn een duo. En dat het klikt was al bij de audities duidelijk. En hij gaf direct tegengas. Dat heeft het personage ook nodig anders zou ik hem simpelweg van het toneel spelen.”
Vlot en modern vertaald
Van der Vlugt als de norse meneer Green. Het lijkt een rol op het lijf geschreven omdat hij lofuitingen wegwimpelt als een ‘grumpy old man’, maar zijn mondhoeken krullen regelmatig, vooral wanneer hij over het stuk praat. En over de teksten, die vertaald zijn door Raoul Heertje’: “Het stuk is een mengeling van drama en humor, maar dan niet met ‘bedachte grappen’. Al eerder is het in Nederland op de planken gebracht, maar de versie anno 2015 is snel, bijna tv. Aangepast aan deze tijd. De lach zit hem in de wrange humor die mensen kunnen hebben om nare situaties het hoofd te bieden. Ik heb niet voortgeborduurd op de al bestaande vertalingen maar er mijn eigen inbreng op losgelaten.”
Heertje heeft wel nauw overleg gehad met schrijver Barons. ”Ik heb met hem gesproken in New York en hij vertelde me hoe zij zich, soms ook terecht, bezorgd maakt over hoe het stuk gebracht wordt. In de Spaanse versie bijvoorbeeld wordt nogal op de lach gespeeld. En dat terwijl het stuk dat juist niet nodig heeft. Meneer Green hoeft geen komische versie van zichzelf te worden. De lach zit er in, maar op een andere manier. En Bram weet als geen andere hoe hij die cynische humor eruit kan laten knallen. Bovendien is de Nederlandse humor, als je dat zo kan zeggen, anders dan die in bijvoorbeeld Amerika. Daar moet je grappen als het ware uitschrijven. terwijl we het hier fijner vinden om dingen zelf in te kunnen vullen. Maar zoals ik al zei, het stuk heeft geen toegevoegde grappen.”
Voor Oren is het feit dat er Joodse elementen inzitten wel interessant, maar hij benadrukt dat die niet de boventoon voeren. “Ik ben zelf Joods, dus herken dingen. De invloed van die Joodse tradities speelt een rol in het leven van de personages, dus het hoort er wel gewoon bij.”
De spelers staan op. De repetitie wacht. Volgens Lambaart is het nu al geweldig om te zien hoe je vanaf het begin het verhaal ingetrokken wordt. ‘Het is geen toneelstuk met een trage opbouw. Pats boem. Je zit er gelijk in en wordt door de spelers steeds verder meegenomen in het verhaal. Het is een stuk over emoties en menselijke relaties. Meneer Green is niet alleen interessant voor ouderen. Ook jongeren zullen er veel in herkennen.”
Van der Vlugt: “In het stuk gaan Oren en ik samen op reis. En de toeschouwer reist mee.”
Waarover gaat ‘Op bezoek bij meneer Green’?
Twee mannen krijgen tegen wil en dank met elkaar te maken. De 86-jarige weduwnaar meneer Green leeft teruggetrokken in zijn flat als er een jonge zakenman bij hem aanbelt. De man heeft een taakstraf. Zes maanden lang moet hij meneer Green wekelijks bezoeken. Geen van beide mannen zit op de bezoekjes te wachten, maar gaandeweg blijken de twee meer aan elkaar te hebben dan ze dachten.
Speeldata
Jeff Barons Op bezoek bij meneer Green, is sinds de wereldpremière in 1996 in 45 landen opgevoerd.
Try-outs: vanaf 23 oktober 2015
Première: 9 november 2015 Koninklijke Schouwburg Den Haag
Speelperiode t/m april 2016 in diverse theaters in Nederland.
