Goddelijke wellness in Tunesië

John de Graaff - 17 december 2009 - Tunesië

3 1 1 1 1 1 1 1 1 1 1

Artikelindex

Tunesië, gelegen in het centrum van Noord-Afrika, lokt vooral liefhebbers van zon, zee en zand. Jaarlijks trekt het land enkele miljoenen Europese toeristen, onder wie zo’n 90.000 Nederlanders. Maar al-Djoemhoerijja at-Toenisijja, zoals de republiek voluit heet, heeft veel meer te bieden dan alleen een bruinbakvakantie.

Puur op reis ontdekte er onder meer de geneugten van de thalassotherapie, waarin welzijn en weldaad worden gecombineerd. De ongemakken van het hedendaagse bestaan, zoals stress en oververmoeidheid, verdwijnen door de behandelingen met het verwarmde zeewater als sneeuw voor de zon. Tientallen luxe accommodaties bieden kuurprogramma’s tot wel twaalf dagen, al behoort een relaxmassage van een uurtje ook tot de mogelijkheid. Kortom, wellness op maat.

Wij bezochten de beroemdste kuuroorden in Yasmine Hammamet, Sousse en Tunis en voelden aan den lijve waarom juist deze therapieën zijn vernoemd naar de Griekse zeegodin Thalassa. In de tussentijd verpoosden we ook even in de grootste suite ter wereld, trokken we kriskras door de medina van Sousse en bezochten we het antieke Carthago. En oh ja, natuurlijk aten we ojja.

Wellness in Tunesië is in het algemeen van hoog niveau, maar soms tref je het wat minder. Zo lukte het hotel Alhambra in Yasmine Hammamet niet om mij een aangenaam programma voor te schotelen en dat is jammer voor een accommodatie met vijf sterren op de glimmende gevel. Bij de algenpakking bleven mijn voeten onafgedekt en die lokale kou had invloed op het geheel van de behandeling. Tijdens de shiatsu, die als massage op zich in orde was, bracht in de eindfase een harde buiging van de linkerknie de meniscusoperatie van ’79 in herinnering. En dat kan volgens mij nooit de bedoeling zijn.

De jongeman die mij behandelde onder de massagedouche had ruzie met het systeem, wat resulteerde in dan weer te warm, dan weer te koud water op mijn lichaam. Ook zijn Engels bleek een struikelblok, want bij de vraag om een ‘towel’ (handdoek) leidde hij me keurig naar het ‘toilet’ (wc). Allemaal geen halszaken, maar je wordt er kriegelig van en dat is op zo’n plek nu net niet de bedoeling. De behandeling in het binnenzwembad, altijd met uitzicht op de zee, voldeed overigens wel aan de normen. Hopelijk heeft de Nederlander, die in Alhambra op kosten van zijn ziektekostenverzekeraar een weekje mag kuren, het beter getroffen. Als we op zijn vrolijkheid mogen afgaan, durven we te stellen dat het bezoek aan Tunesië hem sowieso goed heeft gedaan. En daar is het per slot van rekening toch allemaal om te doen.

Heerlijkheden bij Queen Didon

Thalassotherapieën zijn vooral bekend door Frankrijk, maar Tunesië doet er alles aan om de voormalige overheerser op dit gebied naar het tweede plan te verdrijven. Langs de kust liggen tientallen moderne complexen, die uiteenlopende programma’s aanbieden. De meest indrukwekkende is de kuur, waarbij je dagelijks vier of vijf behandelingen (‘soins) hebt en dat soms twaalf dagen achtereen! Maar het hoeft niet zo heftig. Even lekker gemasseerd worden, alleen een behandeling met zeewater of een simpel gezichtsmasker? Dat kan, de klant is nu eenmaal koning.

Een blik op de prijslijst van hotel El Ksar in Port El Kantaoui (Sousse), waar Queen Didon is gevestigd, geeft een overzicht. Het thallassocentrum met liefst 40 behandelcabines behoort tot de Tunesische top. Het summum zijn de kuren Shérazade (12 dagen, 5x per dag) en Ayurvéda (12 dagen, 4x per dag), waarvoor 2730 Tunesische dinar in rekening wordt gebracht (omgerekend zo’n 1430 euro). Maar je kunt er ’s morgens of ’s middags ook al drie keer kuren voor 135 dinar (70 euro) per persoon. Wilt u iets anders? Vraag het de receptionist.

Enkelvoudige wellness is er in Queen Didon eveneens te over:

Een massage van 30 minuten kost er 54 dinar (28 euro), voor een uurtje ben je 95 tot 115 dinar kwijt (50 tot 60 euro), afhankelijk van het gekozen programma.
De behandelingen met zeewater variëren van 36 tot 67 dinar (19 tot 35 euro).
Uit eigen ervaring willen we hier de pakking met olie aanbevelen (56 dinar = 29 euro) en de overheerlijke Californische massage, gevolgd door een voetreflextherapie (samen 182 dinar = 95 euro).

Maar in feite is alles mogelijk. Alhoewel? Van erotiek kan in Tunesië geen sprake zijn, stelt de masseuse als haar – puur hypothetisch – naar de mogelijkheden wordt gevraagd. “U bedoelt net als in Thailand? Neen! Als een gast met zo’n verzoek komt, dan wordt hij naar de receptie verwezen. En daar wordt hem keurig de deur gewezen”.

Onder het genot van Bo Derek

Mohamed Ali Jlaiel paradeert als een pauw zo trots door het vijfsterrenhotel, dat hij als algemeen directeur mag leiden. Links en rechts schudt hij handen, her en der schiet hij gasten aan met de vraag of alles naar wens is. Nou, dat is zo, in het Hasdrubal Thalassa & Spa langs het strand van Yasmine Hammamet, aan de oostkust van Tunesië. De marmeren kolos glimt ook vandaag van binnen en van buiten; het alom aanwezige personeel is opnieuw hypervriendelijk; op de schone handdoeken in mijn suite liggen weer verse rozenblaadjes en in de entreehal klinkt gedragen de Boléro van Ravel, die ik na dertig jaar nog altijd koppel aan de blote Bo Derek in de film 10.

Het is een gladde overgang naar de ware reden van mijn bezoek. Hier vind je een centrum voor thalassotherapie, dat zijn weerga eigenlijk niet kent. Wellness op wereldniveau, uitgestrekt over 5500 vierkante meter. Zullen we de mogelijkheden even kort langslopen? Twee zwembaden vol zeewater, waarvan het binnenbad is verwarmd; een ‘natte’ sectie met 33 cabines voor onder meer hydromassage, algentherapie en pakkingen; een ‘droog’ gedeelte met 18 kamers voor alle soorten massages; een fitnessruimte; een schoonheidssalon met 9 kamers en een privéspa, voor wie alleen of met zijn of haar partner wil genieten.

Massage met abrikozenolie
Op mijn programma staat vandaag Sensation Bien Être, de welzijnsensatie. Maar voordat ik mag beginnen, moet ik eerst langs de dokter. Het is een verplichte gang voor iedereen die in Tunesië een thalassotherapie wil volgen. Een klein hartfalen kan bijvoorbeeld in de hammam tot grote problemen leiden, en dat wil natuurlijk niemand. Ik doorsta de test gelukkig zonder problemen en mag naar mijn eerste behandeling: de massage met zeewater en abrikozenolie. In de cabine staat centraal een meubel, dat het midden houdt tussen een klassieke massagetafel en een langgerekte commode. De kunststof matras, met opstaande randen om wegglijden te voorkomen, is afgedekt met plastic, dat her en der afvoergaten heeft. Daarboven hangt horizontaal een douchekolom met vijf sproeiers. De masseuse neemt mijn badjas aan en geeft me gelegenheid mijn zwemshort om te ruilen voor een speciaal massagebroekje, een dunne schaamlap die zich tijdens de behandeling overigens als een string gaat gedragen. Maar alles beter dan naakt is hier het devies. Gelukkig is eventuele gêne is snel overwonnen, want uiteindelijk wordt 25 minuten lang mijn lijf aan de voor- en achterkant niet alleen gestreeld door abrikozenzachte handen, maar intussen besprenkeld met warm zeewater.
Met recht een sensatie; zeker ruggelings, als een handdoekje de ogen bedekt en één van de sproeiers de onderbuik behandelt… Je gaat hier aan de gekste dingen denken: bijvoorbeeld aan het feit dat het water voor deze behandeling twee kilometer uit de kust is opgezogen, dan is gefilterd en nu op mij wordt gespoten.

Wegdromen met muntthee

In de relaxruimte rust ik verder uit, met het aangereikte natte washandje op mijn voorhoofd en een muntthee onder handbereik. Ik ben al een beetje aan het wegdromen als een andere medewerkster me meeneemt voor de algenpakking.
Dit keer klim ik op een kunststof bak, opnieuw met grote lappen plastic overspannen. Mijn hele lichaam wordt ingesmeerd met een warm, groen smeersel dat inderdaad naar rottend wier riekt. Ik moet gaan liggen, om vervolgens eerst met het doorzichtige plastic (tegen de smeerboel) en daarna met een zwaarder zeildoek (voor de werking) te veranderen in een cocon.

Nadat een handdoek over mijn voeten is gelegd, trekt de medewerkster zich discreet terug. Op het moment dat mij twijfels bekruipen of ik dit wel een half uur ga volhouden, begint het bed in te zakken en drijf ik ineens op warm water! Intussen laten de algen zich ook niet ongemoeid; het wordt broeierig warm in de zak, vooral bij de billen, dijen en rug. Maar ook het hart neemt er kennelijk zijn gemak van, zo traag zijn de slagen nog nooit geweest… Met een glimlach tuur ik door het dakraam naar buiten, waar meeuwen hun dagelijkse spel spelen.

Onder water
Hoe vriendelijk ook, de therapeute haalt me na dertig minuten ruw terug in het gewone leven. Ze helpt me gelukkig met douchen, zodat al het vastgekoekte groen snel in de afvoerput verdwijnt. Op naar de relaxruimte, waar ik dit keer voor de basilicumthee opteer.

Een kleine anderhalf uur later, kort na het middaguur, zitten ook mijn twee andere behandelingen erop. De onderwatermassage in een soort privéjacuzzi is gewoon niet mijn ding. Na twintig minuten kom ik als een tomaat uit het stomende water, met een bonkend hart. De massage, ter afsluiting van mijn Sensation Bien Être, voldoet echter volledig aan de verwachtingen. De doek over de ogen geeft zo’n speciaal, rustgevend effect dat ik even wegsukkel. De afsluitende hoofdmassage brengt me weer bij, want de masseuse maakt hierbij figuren die ik nog niet kende.
Na de lunch, in een van de vier à la carte restaurants, trek ik me terug in het zwembad. “Hier komen ze dus vooral voor; al die zakenlieden, toeristen en andere bezoekers die de 221 suites van Hasdrubal Thalassa & Spa bezet houden”, besef ik al drijvend. “Wellness, voor een hele week of voor een uurtje, maar altijd met een gouden randje”. Mohamed Ali Jlaiel heeft zijn zaakjes goed voor elkaar.

Thalassotopper in Tunis

Een mooiere affiche kan een wellnessbedrijf zich nauwelijks wensen. Dokter Sarah Houman, een Belgische met Berbers bloed, is de vleesgeworden advertentie van Les Thermes Marins de Carthage, het magnifieke thalassocentrum van hotel The Residence in Tunis. Haar mooie gezicht is zo glad als dat van een tiener, die de problemen van de wereld nog moet ontdekken, en ook haar lichaam benadert de vorm van perfectie.
Het is dat hier sprake is van natuurlijke schoonheid, anders zou je denken dat ze dagelijks in een van de behandelkamers is te vinden. Want naast thalassotherapieën biedt Les Thermes Marins de Carthage ook behandeling op het gebied van esthetiek.

Uniek is volgens de dokter de VIP-methode met elektroden, waarbij delen van gezicht en lichaam kunnen worden gelift. Een nauwkeurige, medische behandeling die door Houman zelf wordt gedaan. Deze lift laat ik aan me voorbij gaan; vanmorgen staan op het programma een scrub in de hammam, een hydromassage met jets, een behandeling op een waterbed en een afsluitende relaxmasssage.

Rode handschoen
De scrub wordt gedaan door een kleine, voluptueuze vrouw die een wit T-shirt draagt met achterop de intrigerende tekst Terracycle Rescue Team. Ze brengt me eerst naar de hammam, waar ik tien minuten mag opwarmen. Na een douche kom ik in een zijkamer op een massagetafel te liggen en scrubt ze me stevig met haar rode handschoen en warm water. “Straks voel je je als een baby”, zegt ze met een lach, die nog eens wordt versterkt door mijn suggestie dat ik als een tomaat dit oriëntaalse strijdtoneel verlaat. Vaardig glijdt ze ook onder het zwemshort, dat ik bij deze gelegenheid draag, om de billen en zijkant van de dijen te kunnen doen.

Ietwat rozig van de scrub stap ik even later in de patio amilcar bain nummertje 2 in. In een groot vrijstaand bad worden prikkelend waterstralen tegen me aangespoten, dan weer op mijn schouders, dan weer tegen de onderrug, dan weer langs de dijen of de voeten. Intussen verandert steeds de kleur van het water, alsof er telkenmale een onzichtbaar penseel met waterverf in wordt schoongemaakt. Uiteraard gebeurt het met lampjes. Maar het is relaxen met een uitroepteken. Als de machinerie stopt, lijkt m’n lijf zich even op te blazen, te vergroten. Het is mogelijk de reactie op twintig minuten druk van alle kanten.

Waterbed
Op het waterbed, de derde behandeling van de ochtend, gaan mijn gedachten vooral uit naar de cd met zeegeluiden, die in de donkere cabine wordt afgespeeld. Rustgevende muziek, zonder twijfel, al probeer ik steeds uit te vinden wanneer die digitale vogel weer eens zijn drie geluidjes maakt…De afrondende massage van rug, benen en hoofd is voortreffelijk, maar behoort na een aantal dagen wellness in Tunesië tot de gewone behandelingen. Maar daar is op zich natuurlijk niks mis mee.
Dokter Houman wacht me, zoals afgesproken, in de lobby van Les Thermes Marins de Carthage op. Daar krijg ik, zoals afgesproken, een nieuwe scrubhandschoen om thuis de wasbeurt van mevrouw Terracycle Rescue Team over te kunnen doen. Welnu, alle inspanningen ten spijt, ik heb dat weldadige gevoel privé nooit weten te benaderen.
Maar ja, hotel The Residence in Tunis – en dus ook Les Thermes Marins de Carthage - zijn niet voor niets onderdeel van The Leading Hotels of the World, de groep waartoe in Nederland alleen Okura en De L’Europe in Amsterdam behoren.

Reis naar Tunesië en zoek de mooiste vakantie uit op onze zoek-en-boek-pagina