Dune du Pyla: attractie van zand, veel zand
Natuurverschijnselen oefenen op mensen een bijzondere aantrekkingskracht uit. De Grand Canyon in de VS, het Noorderlicht boven Scandinavië; toeristen hebben er soms een klein vermogen voor over om ze ten minste één keer in hun leven te kunnen zien. Het Dune du Pyla aan de Franse westkust staat waarschijnlijk niet vaak op reiswensenlijstjes, en dat is jammer. Want we hebben het wel over het hoogste duin van Europa. En… het hele jaar door gratis te bezoeken.
De enorme berg zand – de stevigste schatting spreekt van 60 miljoen kubieke meter – ligt in de regio Aquitaine, in de gemeente La Teste-de-Buch, bij de ingang van de bekende baai van Arcachon. Het Dune du Pyla – ook wel geschreven als Pilat – valt moeilijk te missen. Wie ten zuidwesten van Bordeaux op de D218 rijdt, de kustroute van Arcachon naar Biscarrosse, ziet het duin al van ver opdoemen. Dan is het vaak nog even filerijden, een (betaalde) parkeerplek vinden en in ganzenpas langs horeca, souvenirshops en andere toeristische diensten trekken om de natuurlijke attractie te bereiken.
Dan sta je ineens in een immense zandbak, met voor je een trap die het bereiken van de top moet vergemakkelijken. Velen doen het op de avontuurlijkere manier; gewoon door het mulle zand omhoogklauteren. Hoe dan ook: de beloning is er naar. Het uitzicht is adembenemend: aan de ene kant zee, aan de andere kant bos, maar rondom zand, zand en nog eens zand. Plus veel mensen, die bij voorkeur zichzelf op de foto zetten.
   |
Het duin is 2,9 kilometer lang, 616 meter breed en het bovenste puntje ligt 110 meter boven zeeniveau. Althans volgens de jongste cijfers, want de hoop zand, met een geschiedenis van miljoenen jaren, verandert nog altijd met de dag. Onder invloed van wind en getij schuift het duin namelijk jaarlijks 1 tot 5 meter op in de richting van het binnenland. En als het bovenop even stevig waait, kan de top zomaar ineens op 108 meter liggen of zoiets. Ik ga ervan uit dat ik op 110 meter heb gestaan, dat bekt gewoon lekker. Heen heb ik de trap genomen, naar beneden draaf ik als een jonge hond door het zand. Want ook dat is zo mooi aan dit duin; je kunt er weinig aan vernielen. Beneden lees ik in een souvenirwinkel dat het Dune du Pyla in 1978 werd bestempeld als belangrijke nationale toeristische plek. En terecht, getuige jong en oud, uit binnen- en buitenland, die op die machtige zandberg even speels plezier hebben.
