Raften rond de Poolcirkel
Basecamp Oulanka is de stoere naam van het outdoorcentrum in Juuma (Finland), waar je ’s zomers en ’s winters in de onmetelijke natuur de gekste dingen mag uithalen. In de tijd van sneeuw en ijs kun je er bijvoorbeeld leren wandelen op sneeuwschoenen of proberen een ijselijke top te beklimmen. Nu eind juni de wereld rond de Poolcirkel zachtgroen is en de rivieren begaanbaar, kiezen we voor raften op de Kitkajoki.
Eerst maar eens lekker aankleden. Vijf minuten later staan we klaar in het basiskamp; gehuld in thermo onderkleding, dikke kousen, regenpak, rubber laarzen, reddingsvest, helm en handschoenen, een peddel in de hand. De zware fototas blijft achter; kleinere waardevolle zaken gaan mee in een waterdichte zak, evenals een extra setje droge onderkleding.
Zeer moeilijk
Gedragen door een zekere spanning dalen we af naar de rivier Kitka, waar onze rubberboot ligt. We zitten drie aan drie, de instructeur eenzaam achterop; ik kom rechts in het midden terecht. De boot is van Duitse makelij, en dat geeft op de een of andere manier vertrouwen. We glijden het gladde water op, waar instructies worden gegeven hoe te varen (hou je voeten steeds geborgd op de bodem!) en hoe te reageren in geval van nood (overboord geslagen? blijf vooral rustig!).
En dan is het langzaamaan tijd voor de eerste hindernis. Even nog vooraf: we staan voor een tocht van 20 kilometer, met daarin drie stroomversnellingen in de categorieën II, III, IV. Zeg maar middelzwaar, want het raften kent rapids tot klasse VI. Om het kort te houden: we blijven allemaal aan boord, al dreigt de boot wel steeds met omklappen en slaan er stelselmatig metershoge golven over ons heen. Maar we hebben de Niskakoski (klasse II), Myllykoski (III) en Aallokkokoski (IV) met succes gedaan, waarbij de laatste volgens de internationaal geldende regels te boek staat als ‘zeer moeilijk’, met ‘lange stroomversnellingen met hoge, onregelmatige golven, stoppers en walzen en een moeilijk herkenbare doorvaart’.
Picknick
De meanderende rivier is ineens weer kalm, de rust is welhaast in hevige mate teruggekeerd, en dus is het tijd om de schade op te nemen. Ondanks het regenpak ben ik zeiknat, tot aan m’n kruis. Ik heb ook wel eens drogere kousen aangehad, en om de treurnis compleet te maken begint het te miezeren. Kilometers achtereen steken we trouw doch zwijgend de peddels in het water, in de hoop op een van de met groen begroeide oevers enig signaal van een eindpunt te ontwaren. Maar helaas…
Een lichtpunt is het middageten. De gids leidt ons links naar de kant, naar een woud van bomen, waar zich een picknickplek verscholen houdt. De dikke waterdichte zak, die we al de hele reis in de boot meevoeren, blijkt een goudmijn: naast droog hout en lucifers komen er wraps, thermosflessen met warme dranken en zoet gebak te voorschijn. En in een hut verderop kunnen we allemaal ons droge setje onderkleding aantrekken. Fris en fruitig beginnen we aan onze eindsprint. Dicht tegen de Russische grens leggen we definitief aan: vervuld van herinneringen aan stroomversnellingen, stilte en sereniteit.
Een voorproefje van het wildwater-avontuur op de Kitkajoki in Fins-Lapland? Bekijk dan deze impressie!
Meer informatie: onlyinlapland.com
Op vakantie naar Fins-Lapland!
Met Voigt Travel naar Fins-Lapland
Ontdek de overweldigende Finse natuur met SNP Natuurreizen. Kies voor een wintervakantie vanuit een wildernislodge, maak een trekking over de besneeuwde taiga, ga langlaufen langs boerderijen en hutten of boek een fotografiereis naar het land van meren en beren. Bekijk alle Finlandreizen van SNP.